Waar komen studenten terecht? Philip Delmaar
Nadat ik Psychologie had gestudeerd was mijn grootste ontdekking eigenlijk dat ik geen psycholoog of wetenschapper wilde worden. De ivoren toren van waaruit ik de afgelopen jaren over de Mensch in zijn algemeenheid had nagedacht voelde erg geïsoleerd en bracht me weinig vervulling. Na lange omzwervingen kwam ik bij het scenarioschrijven. Ik had al vele pogingen gedaan om proza te schrijven, maar de combinatie van juist het beeld met het woord en de strakke structuren die het vak afdwongen, hielpen me ineens enorm vooruit.
Ik deed losse cursussen die me wel inspireerden, maar wat onbevredigend afliep omdat dat opleidingsinstituut failliet ging. Dit bleek later echter een ‘blessing in disguise’ want precies dat jaar begon de Scriptschool. Het was een grote stap om er heen te gaan: veel geld investeren in iets wat je graag wil. Maar ik heb er uiteindelijk geen moment spijt van gekregen.
Tijdens de opleiding ga je met gelijkgezinden diep op het vak en zijn vele regels en uitzonderingen in. Scenarioschrijven vereist talent en vooral ook doorzettingsvermogen, maar is ook voor een heel groot deel vakkennis en meters maken. Ik heb ontzettend veel geleerd van de docenten en hun visie op het vak, maar ook van de andere studenten door mee te denken over hun projecten en de input die ze op het mijne gaven.
Uiteindelijk toen ik van de scriptschool kwam had ik veel kennis opgedaan en echt een enorme stap voorwaarts gemaakt. Daarna was het nog wel even pittig om de stap naar de praktijk te maken en onder de aandacht van regisseurs en producenten te komen. Maar toen dat eenmaal gelukt was, heeft de basis die de scriptschool me bood me heel vaak door projecten geholpen waardoor mijn vakkennis in de loop der jaren nog veel groter geworden is.
In de praktijk heb ik eerst het Deltaplan doorlopen met een NTR Kort (Raak), One Night Stand (Kinkerstraat), Oversteek (Lotus) en telefilm (Skin), waarna ik me vooral op genre en series heb gericht (Daglicht, Penoza en nieuwe Buren). Ook nu schrijf ik veel aan thrillers maar hoop ook nieuwe genres aan te kunnen boren zoals binnenkort een jeugdserie. Want voor mij blijft het schrijven een voortdurend leerproces waarbij je jezelf steeds weer voor nieuwe uitdagingen stelt. Dat maakt het voor mij ook zo’n rijk en inspirerend vak.