Waar komen de studenten terecht? Inge Nirvana Hardeman
Voordat ik besloot de Scriptacademy te doen, werkte ik in de beeldende kunst als kunstadviseur en later in een galerie. Ik schreef in bladen over kunst en fotografie, en voor mezelf schreef ik korte verhalen. Daarnaast las ik alle scripts die mijn toenmalige vriend die cameraman is, kreeg toegestuurd, en zo kreeg ik gevoel voor scenarioschrijven.
Ik trok een half jaar uit om mijn schrijverschap een kans te geven, maar kwam erachter dat ik inzicht en vaardigheden miste. Ik liep vast en schreef me in voor de Scriptschool.
De creativiteit en ideeën waren er al, maar op de opleiding heb ik echt het vak geleerd. Ik kreeg de gereedschappen aangereikt en leerde ze te gebruiken. We ontmoetten mensen uit het veld: producenten, dramaturgen bij omroepen, ervaren scenarioschrijvers.
Als afstudeerproject schreef ik drie korte films die door Bertram en Marja werden begeleid. Twee daarvan zijn gemaakt in het kader van NTR Kort! : Vaderdag (2009) en Man in Pak (2012). Hierdoor kwam ik in beeld als scenarioschrijver. Inmiddels heb ik mee geschreven aan de televisieseries NoordZuid, Goedenavond Dames & Heren en Petticoat. Op dit moment werk ik aan twee nieuw te ontwikkelen series. Daarnaast ontwikkel ik een eigen speelfilmplan en serie.
In scenarioschrijven kan ik mijn liefde kwijt voor beeld en verhaal. Het schrijven tilt me op boven de dagelijkse werkelijkheid en geeft me de kans om het mens-zijn te beleven vanuit verschillende perspectieven. Ik houd van schurende humor, rafelige karakters en leg graag pijnlijke waarheden bloot. Als ik in mijn eigen zielenroerselen duik dan komt er altijd wel wat gênants naar boven wat ik vervolgens aan een personage geef. Ik koester de hoop dat we met verhalen onszelf en de ander met een beetje meer compassie tegemoet kunnen treden.
Inge Nirvana
scene uit NTR Kort! Man in Pak (2012)
Regie: Anna van der Heide
scenario: inge hardeman
- ext. speeltuin – dag
Marloes hobbelt naar de mascotte Bennie Broek toe die net de laatste foto afsluit met een opa, oma en kleinkind. De knappe jonge FOTOGRAAF begint met opruimen.
MARLOES (HIJGEND TEGEN BENNIE)
Mag ik ook nog even?
FOTOGRAAF
Mevrouw, we zijn gestopt.
MARLOES
Ik heb het niet tegen jou, ik heb het tegen hem.
Marloes glimlacht naar Bennie, die niet zo goed raad weet. Dan pakt ze zijn arm en legt die over haar schouder.
MARLOES
Zo.
De fotograaf kijkt vragend naar Marloes. Ze wuift hem weg.
MARLOES
Ik hoef niet op de foto. Doei.
De fotograaf loopt hoofdschuddend weg. Bennie laat los, hij wil ook gaan.
MARLOES
Toe Bennie, nog even. Please?
Ze legt haar arm om zijn middel en kijkt vragend naar hem op of het nog goed is. Legt dan voorzichtig haar wang tegen zijn borst.
MARLOES
mmmmmm….
Marloes slaat haar beide armen om Bennie heen en drukt zich tegen hem aan. Beduusd slaat hij zijn andere arm om haar heen en geeft klopjes op haar rug.
MARLOES (gesmoord)
Ja…zo…
Bennie pakt haar bij haar schouders.
MARLOES
En nu nog even over mijn haar.
Bennie strijkt haar over haar bol.
MARLOES
Oh…jaa. Nu nog even zo.
Marloes slaat haar armen om Bennie’s nek, gaat op haar tenen staan en vlijt haar hoofd onder zijn kin. Even staan ze zo.
marloes
Bennie…je staat op mijn voet.
Bennie verschuift zijn voet.
MARLOES
Wacht. Ik weet nog iets.
Marloes trekt haar laarsjes uit en gooit ze met een boog in een Bennie Broek vuilnisbak. Ze gaat op zijn voeten staan. Hij loopt met haar rond, ze schatert en joelt bevrijd. Max en Nikki vinden het helemaal niet leuk, ze kijken gegeneerd toe.
MAX
Maham, we willen gahaan.
MARLOES (impulsief tegen Bennie)
Ga je met ons mee?