Ons bereikte het schokkende bericht dat oud-student Bert Stroo is overleden op 5 februari. Bert behoorde tot onze eerste lichting studenten. Zijn eindexamnproject Blue Mauritius was net in productie gegaan. We denken aan je, lieve Bert.
Donderdag 16 februari begint de nieuwe basiscursus weer. We hebben nog een paar plekken over voor de snelle beslissers!
Als je ook in 6 dagen van idee naar korte scene wilt komen, is dit een uitstekende cursus voor je. In hoog tempo leer je de belangrijkste begrippen kennen en schrijf je en kort script. Docenten zijn Henk Burger en Gemma Derksen.
Klik hier voor meer informatie en om je op te geven.
We zijn supertrots op onze tweedejaars student Ruud Visser die op Cinekid de Burny Bos Talent Award heeft gewonnen.
Hieronder kun je het persbericht lezen.
Winnaar Bos Talent Award 2016 bekend
Gisterenavond is op het Cinekid Film Festival de Burny Bos Talent Award uitgereikt aan winnaar en beginnend scenarist, Ruud Visser. De Award, bestaande uit een geldbedrag van €5.000 en een scenario ontwikkelingstraject, werd uitgereikt door scenariste Tamara Bos. Het winnende scenario-concept, met als titel ‘Fiere Amal’, vertelt het verhaal van de 11-jarige Amal, die haar plaats moet gaan vinden in een kleine gemeenschap van vriendelijke maar soms ook terughoudende en stugge dorpelingen. Het is de 3e keer dat de Burny Bos Talent Award wordt uitgereikt.
De jury over ‘Fiere Amal’: Dit scenario idee kan gaan leiden tot een mooie film, die de hearts and minds van zowel kinderen als hun ouders zal raken. Met humor, subtiliteit en gelaagdheid laat deze film de kracht en vooral veerkracht van kinderen zien. Ruud Visser heeft met dit scenario- idee zijn eerste belangrijke stap in zijn nieuwe carrière gezet.
De Burny Bos Talent Award werd in 2014 door producent Burny Bos in het leven geroepen om meer aandacht te vragen voor de rol van scenaristen in Nederland. Zowel beginnende als gevorderde scenaristen kunnen deelnemen aan deze scenario wedstrijd, die dit jaar voor de 3e maal plaats vond. De doelgroep zijn kinderen van 6-12 jaar en hun ouders.
Thema sport
Aan de Burny Bos Talent Award zit jaarlijks een ander thema verbonden. Het thema van dit jaar was ‘sport’. In Fiere Amal raakt hoofdrolspeelster Amal gegrepen door de Friese sport Fiereljeppen, iets waarmee ze als ‘vreemdeling’ respect en acceptatie af kan dwingen bij het vinden van haar plekje in een kleine, dorpse gemeenschap.
Genomineerden
Uit de ruim 40 inzendingen koos de jury o.l.v. Burny Bos onlangs 3 genomineerden, die hun concept in een pitch hebben toegelicht. De jury was unaniem over het winnende concept ‘Fiere Amal’. Andere genomineerden zijn Annemarieke Bechger met ‘Fanny’ en Mary Heylemans met ‘Waterkoorts’. Beiden ontvangen een (troost)prijs van €500,-
De jury bestond dit jaar uit Burny Bos (schrijver, producent) Tamara Bos (scenarist en creative producer), Jolande Junte (managing director BosBros), Alieke van Saarloos & Sia Hermanides (scenario en regie van de jeugddramaserie Voetbalmeisjes) en Sannette Naeyé (directeur Cinekid).
De Burny Bos Talent Award wordt sinds 2014 jaarlijks uitgereikt op Cinekid. De regels voor deelname zijn te vinden op www.bosbros.com/talentaward.
Op 1 juli studeerden Rifka Lodeizen, Mirjam Groen, Heleen Heijnis, Jill Waas en Elaine Fleur af van de tweejarige opleiding.
Hieronder kun je de tekst van Bertram, hoofddocent, lezen, die hij voor de alumni schreef.
Geweldig, het is gelukt. Het is geen hobby, het is geen smaak, maar het is vakkennis. Jullie studeren vandaag af omdat jullie de scenario-criteria van de opleiding hebben gehaald. ScriptAcademy heeft met wisselende docenten en heel verschillend praktisch gereedschap deze lichting 2016 naar een zonnige finish gecoacht maar jullie hebben het echte werk verricht. Jullie hebben doorgeschreven, herschreven, verbeterd en zijn zo door het lint gerend. Gefeliciteerd!
Jullie weten na twee jaar ScriptAcademy hoe je de volgende dramatische elementen naar je hand kan zetten:
Jullie zullen je eigen checklist gaan maken om steeds beter te gaan schrijven zodat je sneller de mist op laat trekken in je eigen verhaal, in je papieren constructies van personages. Zoals jullie weten willen we allemaal in iets geloven. Men heeft een doel nodig. Zoals de Nederlandse Spoorwegen, Beyonce of de moslims. Ook onze hoofdpersonen die natuurlijk afspiegelingen zijn van onszelf. Drama kent zijn oorsprong in de religie maar wijst naar de toekomst: jullie gaan verhalen over dat wat we vereren en dat wat we vrezen. We willen van jullie verhalen die ons bevestigen en soms willen we verhalen die ontwrichten. We willen soms in leugens geloven en we willen drama dat ons de waarheid vertelt. En wij zijn in jullie gaan geloven.
Jullie gaan oude mythes en nieuwe media vullen om ons betekenis aan de chaos te laten geven. In zwart/wit, Technicolor en in nuances maar altijd met die geleerde vakkennis.
Deze verhalen zijn stuk voor stuk de moeite waard. Omdat ze door jullie al op papier zijn gaan leven. Je begint met een hoofdpersoon en haar ideaal aan de ene kant en de nachtmerrie aan de andere kant. Je weet nu dat scenario schrijven in essentie is de hoofdpersoon te laten laveren tussen hoop en vrees. Dat is drama.
Wat zo heerlijk was om als docent mee te maken, is de zoektocht die jullie jezelf stelden. Niet alleen werd drama als onderzoeksmethode gehanteerd om te achterhalen waar het plotje nu werkelijk over ging maar jullie probeerden bijpersonages uit in verschillende functies en experimenteerden met toon en genre. Vele woorden werden geschrapt want minder tekst leverde vaak meer betekenis op. Uiteindelijk wisten jullie vijf welke weg je op wilde rennen.
Nu is het moment om twee jaar opleiding af te sluiten. Dat betekent niet dat jullie klaar zijn maar wel goed voorbereid. Jullie afstudeerprojecten zijn werken in uitvoering: het gaat nog een keer de revisie in. Het leerproces is in volle gang. Echt heel goed gedaan!
Elaine, Heleen, Jill, Mirjam, Rifka: bedankt!
Bertram
Head of Studies.
ScriptAcademy
Als je scenes van de alumni wilt lezen, dan kan dat hier: afstudeerboekje 2016
Dit najaar trappen we af met maar liefst twee basiscursussen, omdat gebleken is dat deze heel snel vol zitten. Onder een klein voorbehoud beginnen we al op 8 september met de eerste basiscursus, gegeven door Moniek Kramer. Enkele weken daarna, op 29 september geeft Henk Burger de tweede. Aanlsuitend op de tweede basiscursus volgen de vier vervolgcursussen die samen het eerste jaar van de tweejarige opleiding vormen.
Klik hier voor alle data en modules.
Eind mei begint er weer een Basiscursus. Vanaf 26 mei tot eind juni kun je de eerste stappen nemen in het schrijven van een scenario en werk je toe naar een script van 10 minuten.
Tijdens zes lesdagen maak je grondig kennis met zo’n veertig scenariobegrippen. In hoog tempo oefen je karakteropbouw en dramatische spanning. Je gaat werken met inciting incidents, loglines, subtekst en structuur. Je gaat begrijpen hoe krachtig scenariomiddelen als genre, dialoog, voice-over of flashback functioneren. Handige schrijftechnieken en onzichtbare valkuilen worden met film- en scenariofragmenten gedefinieerd. Met korte schrijfopdrachten oefen je de door jouw opgedane kennis. Ons doel is om de scenariokennis over te dragen. Die vaardigheid toetsen we door jou een synopsis en een kort filmscenario van tien minuten te laten schrijven. In de groep lezen en bespreken we jouw werk. De laatste les krijg je ook nog eens professionele feedback van een gastdocent uit de publieke omroep.
Docent is Henk Burger, scenarist, dramaturg van de NTR en nu ook geselecteerd voor een telefilmproject onder de naam Apegatje.
Nadja Hupscher volgde de basiscursus en vind het volgende: “De basiscursus was zeer inspirerend en vol met goede tips. Ik heb in zes lessen al zoveel geleerd, ik wist niet dat ik regels toepassen in een script zo leuk zou vinden.
Met heel veel dank aan Henk die een geweldige leraar is, want hij gaf veel opbouwende kritiek en kan heel aanstekelijk vertellen.”
Herschrijven, voor mijn gevoel eindeloos herschrijven en dat niet vervelend vinden. Dat is één van de lessen die ik op de scriptacademy heb geleerd. Samen met het aanbrengen van structuur wel de belangrijkste les denk ik.
Voor dat laatste, structuur – zorgen dat een verhaal een eigen logica heeft en stuwend blijft – kwam ik in eerste instantie. Want ik had al wel een beetje ervaring met script schrijven maar daarbij liep ik er regelmatig tegenaan dat het verhaal bleef zwabberen.
Na de theaterschool heb ik eerst als actrice gewerkt. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ik werd me er steeds bewuster van dat ik liever mijn eigen verhalen wilde maken, wilde schrijven.
Samen met een collega-acteur verzon ik een jeugdserie getiteld Casa Poëtica en niet gehinderd door enige kennis van scenario schrijven ontwikkelden we het script. De VPRO zond het uit en ik had de smaak te pakken. Enthousiasme en gevoel voor dialoog vanuit mijn spelers-ervaring leken op dat moment genoeg.
Ik bleef schrijven, soms ook succesvol zoals de Kort! De Grotten Van Han Van Vloten, maar ik realiseerde me dat ik een basis miste. Daar werd ik me pijnlijk van bewust bij het drie jaar schrijven aan een script voor een speelfilm die uiteindelijk niet werd gerealiseerd.
Pas op de scriptacademy begon ik echt te snappen wat er nodig is voor een goed filmverhaal. Door de opbouwende kritiek van de docenten en door die van mijn klasgenoten heb ik veel meer zicht gekregen op hoe het ‘skelet’ van een script er uit ziet en wat ervoor nodig is om dat stevig te maken.
Daarnaast is het besef dat herschrijven erbij hoort ingedaald. Dat te snel tevreden zijn met een vondst je verhaal geen goed doet. Ik vind het tegenwoordig zelfs leuk.
Gelukkig maar want mijn eerste speelfilm Toen Mijn Vader Een Struik Werd (Lemming Film, regie Nicole van Kilsdonk)) komt dit najaar in de bioscoop en die heb ik gedurende zo’n drie jaar herschreven.
Nu ben ik bezig met twee nieuwe bioscoopfilms. Eén bij Phanta Basta! en één bij BosBros. Allebei nog in de kinderschoenen maar daar groeien ze hoop ik uit.
Wat ik geleerd heb op de scriptacademy helpt me nog steeds tijdens het schrijfproces. Alleen leg ik nu zelf een vinger op de zere plekken.
Aan iedereen die de opleiding begint: veel schrijfplezier!
Ter inspiratie is hier een scene uit de nieuwe speelfilm van Maureen Versprille.
TOEN MIJN VADER EEN STRUIK WERD
17 INT HUIS BOVEN BAKKERIJ/WOONKAMER DAG 17
Vader en oma drinken zwijgend koffie. Toda komt binnen en
bekleedt haar vader met de takken en bladeren.
TODA
Zo zien zelfs de vogels niet dat je
een nepboom bent.
VADER
Kunnen ze een nest op mijn hoofd
maken. Heb ik altijd eitjes bij de
hand.
Allebei voelen ze dat de vrolijkheid geforceerd is. Toda’s
vader doet zijn armen open en Toda weet niet hoe snel ze hem
een hele stevige knuffel moet geven. Zo staan ze een tijdje.
Haar vader wil zich losmaken maar Toda klemt zich aan hem
vast.
VADER (CONT’D)
Wil je je cadeautje niet zien?
Hij maakt zich los en pakt een klein doosje van tafel. Toda
bekijkt het verbaasd.
VADER (CONT’D)
Maak maar open meidje.
Toda maakt het voorzichtig open. In het doosje zit een gouden
kettinkje met een bedeltje eraan in de vorm van een taartje.
Het is het mooiste kettinkje dat ze ooit gezien heeft. Ze
zucht van bewondering.
TODA
Hij lijkt op de sneeuwvlinder!
Haar vader helpt het om te doen. Daarna pakt hij zijn tas.
VADER
Niet vergeten altijd heel goed uit
te kijken voordat je oversteekt.
Toda knikt. Ze wil niks zeggen omdat ze bang is dat ze dan
gaat huilen.
VADER (CONT’D)
En nooit met vreemde mensen mee.
Opnieuw knikt Toda. Haar vader richt zich tot oma.
VADER (CONT’D)
Ze mag niet alleen naar Rikka.
Oma knikt geruststellend. Haar vader draait zich om maar
halverwege schiet hem nog iets te binnen.
VADER (CONT’D)
En Toda, ook fruit eten anders
wordt je ziek.
Toda knikt opnieuw. Oma pakt Toda’s hand.
OMA
Toda en ik gaan het heel gezellig
maken.
Toda trekt haar hand uit die van oma. Ze heeft alleen oog
voor haar vader.
TODA
Wanneer kom je terug?
Haar vader weet even niet wat hij moet zeggen terwijl hij
naar het angstige gezicht van Toda kijkt.
VADER
Ik weet het niet maar ik hoop heel
gauw.
Niemand weet nog iets te zeggen.
VADER (CONT’D)
Zo. Nou.
Het zinnetje blijft even hangen. Een laatste zoen voor Toda
en oma en dan is hij snel de kamer uit. Toda en oma gaan voor
het raam staan. Beneden loopt haar vader de lege straat uit.
Verderop voegt zich een soldaat bij hem. Voordat hij de hoek
om gaat draait vader zich om en zwaait. Toda zwaait totdat
haar arm er bijna af valt. Dan is hij weg.
Copyright alle tekst Maureen Versprille
Nadat ik Psychologie had gestudeerd was mijn grootste ontdekking eigenlijk dat ik geen psycholoog of wetenschapper wilde worden. De ivoren toren van waaruit ik de afgelopen jaren over de Mensch in zijn algemeenheid had nagedacht voelde erg geïsoleerd en bracht me weinig vervulling. Na lange omzwervingen kwam ik bij het scenarioschrijven. Ik had al vele pogingen gedaan om proza te schrijven, maar de combinatie van juist het beeld met het woord en de strakke structuren die het vak afdwongen, hielpen me ineens enorm vooruit.
Ik deed losse cursussen die me wel inspireerden, maar wat onbevredigend afliep omdat dat opleidingsinstituut failliet ging. Dit bleek later echter een ‘blessing in disguise’ want precies dat jaar begon de Scriptschool. Het was een grote stap om er heen te gaan: veel geld investeren in iets wat je graag wil. Maar ik heb er uiteindelijk geen moment spijt van gekregen.
Tijdens de opleiding ga je met gelijkgezinden diep op het vak en zijn vele regels en uitzonderingen in. Scenarioschrijven vereist talent en vooral ook doorzettingsvermogen, maar is ook voor een heel groot deel vakkennis en meters maken. Ik heb ontzettend veel geleerd van de docenten en hun visie op het vak, maar ook van de andere studenten door mee te denken over hun projecten en de input die ze op het mijne gaven.
Uiteindelijk toen ik van de scriptschool kwam had ik veel kennis opgedaan en echt een enorme stap voorwaarts gemaakt. Daarna was het nog wel even pittig om de stap naar de praktijk te maken en onder de aandacht van regisseurs en producenten te komen. Maar toen dat eenmaal gelukt was, heeft de basis die de scriptschool me bood me heel vaak door projecten geholpen waardoor mijn vakkennis in de loop der jaren nog veel groter geworden is.
In de praktijk heb ik eerst het Deltaplan doorlopen met een NTR Kort (Raak), One Night Stand (Kinkerstraat), Oversteek (Lotus) en telefilm (Skin), waarna ik me vooral op genre en series heb gericht (Daglicht, Penoza en nieuwe Buren). Ook nu schrijf ik veel aan thrillers maar hoop ook nieuwe genres aan te kunnen boren zoals binnenkort een jeugdserie. Want voor mij blijft het schrijven een voortdurend leerproces waarbij je jezelf steeds weer voor nieuwe uitdagingen stelt. Dat maakt het voor mij ook zo’n rijk en inspirerend vak.
ScriptAcademy is trots dat onze docent Henk Burger voor de tweede maal op rij is geselecteerd voor een telefilm. Het gaat ditmaal om de ontwikkeling van een romcom met de titel Apegatje. Henk zal zorg dragen voor de ontwikkeling van het scenario, regie zal in handen zijn van Rolf van Eijk. We wensen hen en producent CTM Films veel succes!
Van 11 tot 13 uur is er een open dag in gebouw Endemol op de MediArena 2 te Amsterdam. De ScriptAcademy-docenten geven informatie over het doel van de stichting, de mogelijkheden om de scenariotechnieken te leren of te verdiepen. We geven informatie over de Eyeopener, Basiscursus en de Tweejarige Opleiding. Ook is de mogelijkheid van individuele coaching te bespreken. Het is een allereerste kennismaking met ons en met ons cursusaanbod.
Ben je gelijk enthousiast en wil je aan de slag? Om 13.00 uur begint de Eye Opener. Een workshop van 3 uur waarin de allereerste beginselen van scenario schrijven worden uitgelegd aan de hand van fragmenten en theorie. Ook maak je zelf een korte opdracht. Klik hier voor meer informatie of om je in te schrijven.
Wil je door? Dat kan natuurlijk. Op 26 mei begint weer een 6daagse Basiscursus Scenarioschrijven. Klik hier voor meer informatie over de basiscursus en de mogelijkheid je in te schrijven.